Jacek Hugo-Bader

by Cezar wtorek, kwietnia 01, 2014 0 komentarze

Chłopcy z motylkami

Prywatne spotkanie z Jackiem Hugo-Baderem. Reporterem, króry bierze sprawy w swoje ręce i kiedy jego syn staje się ofiarą osiedlowych bandytów, sam wypowiada im wojnę. I wygrywa. A także bada granice naszej społecznej wrażliwości i tolerancji, zmieniając się w bezdomnego. Na dokładkę najlepsze relacje Jacka z Rosji. Porcja reportaży akurat na jedną noc.
Minibook zawiera następujące reportaże:
– „Archipelag złotego deszczu”
– „Magazyn pomocy naukowych”
– „Charlie w Warszawie”
– „Długopolacy”
– „Chłopcy z motylkami”

 

 

Dzienniki kołymskie

"Jadę na Kołymę, żeby zobaczyć, jak się żyje w takim miejscu, na takim cmentarzu. Najdłuższym. Można się tu kochać, śmiać, krzyczeć z radości? A jak tu się płacze, płodzi i wychowuje dzieci, zarabia, pije wódkę, umiera? O tym chcę pisać. I o tym, co tu jedzą, jak płuczą złoto, pieką chleb, modlą się, leczą, marzą, walczą, tłuką po mordach…
Gdy ląduję, w aeroporcie pod Magadanem czytam wielki napis: WITAJCIE NA KOŁYMIE – W ZŁOTYM SERCU ROSJI".
Jacek Hugo-Bader

 

 

 

W rajskiej dolinie wśród zielska

Rajską doliną jest były Związek Radziecki wspominany przez bohaterów reportaży Jacka Hugo-Badera jako kraina mlekiem i miodem płynąca. Mleko było wprawdzie chudziutkie, a miód rzucano do sklepów tylko z okazji świąt państwowych. Nostalgia jednak pozostała i wyłazi wszystkimi szparami betonowych bloków na prowincji i eleganckich domów z cegły w miasteczku kosmonautów pod Moskwą. "Rosyjska dusza jest jak spaniel, nawet jak mu jest wesoło, ma mordę rozpaczliwie smutną" - pisze autor. I maluje obrazki z byłego imperium tak plastycznie, że niemal czuje się dym biełomorów, najtańszych papierochów, przez które kolejni dwaj mężowie Sofii Pietrowny z Workuty zmarli na raka, i smród wódki 'Stolicznej' od rosyjskiego generała w Czeczenii.(Opis pobrany ze strony www.merlin.pl)